Onunla olmayacak sebeplerden dolayı ilişkimizi bitirdik. Bitti ama gönlümde yeri kaldı. Geri dönmek istediğinde ben zaten sözlenmek üzereydim, yani çok geç kalmıştı.
Beni deli gibi seven sözlümden ayrılmak istemedim, sonra pişman olmaktan ve haksızlık yapmaktan korktum.

Eski sevgilimin evliliğim süresince arkamdan hep güzel şeyler söylediğini duydum. Bu beni hem mutlu etti hem de üzdü.
Üç ay önce dayanamadım, artık benimle ilgili konuşmasını istemediğimi söylemek için yanına gittim. Çok kısa da olsa konuştuk. Tam yedi sene sonra ilk defa gözlerine baktım, işte o günden sonra da aklımdan çıkmaz oldu.
Eşimle aram çok iyi ama ben o günden beri gizli gizli ağlıyor, geçmişi hatırlıyorum.
Kötü bir evliliğim yok ama çok zor şeyler yaşadım, bu yüzden keşke evlenmeseydim diyorum.

Şimdi onu aklımdan nasıl çıkaracağımı bilmiyorum.
Her gün eski fotoğraflarına bakıyorum, sonra eşimin yüzüne bakmak zor geliyor. Evleneceğiniz kişi kaderinizde var diyorlar, ona bile inanmak istemiyorum. Bu kendi hatam bana kalırsa…
Bana yardımcı olmanızı bekliyorum.
Hatta okurlarınızdan da yorum istiyorum.

Sevgili kızım, ilk aşkından ayrılma nedenin neydi bilmiyorum ama